Papieska Bazylika Santa Maria Maggiore od szesnastu stuleci dominuje nad Rzymem jako pierwsza świątynia poświęcona Matce Bożej a zarazem ważny ośrodek kultury i sztuki. Położona na najwyższym szczycie wzgórza Eskwilin, jest jedną z czterech rzymskich bazylik papieskich. Według tradycji jej budowę rozpoczęto zgodnie z życzeniem Maryi, która ukazała się we śnie równocześnie patrycjuszowi Janowi i papieżowi Liberiuszowi, prosząc ich o zbudowanie poświęconego jej kościoła. Każdego roku, 5 sierpnia, podczas uroczystych obchodów patronalnych, w Bazylice Santa Maria Maggiore na pamiątkę cudownego śniegu, który spadł na Eskwilinie w 352 r. z sufitu na ołtarz i wiernych spada, symbolizująca jedność z Matką Bożą, kaskada białych płatków.
W Bazylice przechowywana jest słynna ikona maryjna Salus Populi Romani. Tradycja przypisuje stworzenie tego wizerunku św. Łukaszowi Ewangeliście, patronowi malarzy. Papież Franciszek zawierza Maryi Salus Populi Romani swoje podróże apostolskie, modląc się przed obrazem przed każdym wyjazdem i po powrocie.
Relikwia Świętego Żłóbka, w którym złożono Dzieciątko Jezus, przypomina o randze Bazyliki Matki Bożej Większej uważanej za „Betlejem Zachodu”. To właśnie w Bazylice Santa Maria Maggiore po raz pierwszy odprawiono mszę św. w Wigilię Bożego Narodzenia i podtrzymując ten zwyczaj przez wieki, papieże tradycyjnie tego właśnie dnia nawiedzali Bazylikę.
Wśród wielu relikwii, w Bazylice znajdują się m. in. szczątki św. Macieja i św. Hieronima.
W Bazylice Santa Maria maggiore jest pochowanych siedmiu papieży.
Liczne znajdujące się w Bazylice skarby, sprawiają, że Santa Maria Maggiore jest miejscem, w którym sztuka i duchowość łączą się w doskonałej jedności, dostarczając odwiedzającym wyjątkowych doznań, właściwych wielkim dziełom człowieka natchnionego przez Boga.