Kapituła Papieskiej Bazyliki Najświętszej Maryi Panny Większej ma formę Kolegium Kapłańskiego, składającego się z Kardynała Archiprezbitera i 12 Kanoników, z których wszyscy są mianowani przez Papieża.
Pod przewodnictwem Kardynała Archiprezbitera, Kanonicy, Kanonicy Honorowi i Koadiutorzy, którzy tworzą Prezbiterium Liberiańskie, pełnią funkcje liturgiczne i posługę duszpasterską w Bazylice, aby zapewnić aktywny udział wiernych i opiekę nad nimi.
Na mocy starożytnego przywileju, Jego Królewska Mość Król Hiszpanii jest Protokanonikiem Kapituły Liberiańskiej.
Istnienie Kapituły Liberiańskiej zostało po raz pierwszy poświadczone w XII wieku, a pierwsze kodeksy Kapituły Liberiańskiej pochodzą z XIII wieku, z lat 1262, 1266 i 1271.
Duchowieństwo sprawujące posługę w bazylice w tym czasie składało się z duchownych w 1153 r. i kanoników od 1292 r., Od 1153 r. istniał również archiprezbiter. Najwcześniejsze dokumenty nie ujawniają nic na temat wewnętrznej organizacji kapituły, ale te z XIV wieku pokazują wczesne starania o zapewnienie stałych zasad działania, do tego stopnia, że zostały zatwierdzone przez papieży. Najwcześniejsze redakcje stanowią starożytną formę Statutu Liberyjskiego; jest to najstarszy zachowany przykład statutu kapituły rzymskiej.
W XII i XIII wieku papieska bazylika Najświętszej Maryi Panny Większej nadal była aktywnym ośrodkiem kultu, w którym z wielkim splendorem obchodzono święta maryjne i gdzie, obok starych tradycji, rozkwitały nowe formy pobożności: stacje wielkopostne, kult świętych, a zwłaszcza kult obrazu Salus Populi Romani.
Na przestrzeni minionych stuleci w bazylice zachowało się kilka średniowiecznych mszałów (z XII i XV wieku), „Santorale Liberiano” i interesujące „Kalendarze” z tamtych czasów, obecnie przechowywane w Watykańskim Archiwum Apostolskim.
19 marca 2024 r., w uroczystość św. Józefa, Ojciec Święty zatwierdził nowy Statut i Regulamin Kapituły Papieskiej Bazyliki Najświętszej Maryi Panny Większej (Statut i Regulamin).
