Zachowana do dziś dekoracja mozaikowa z czasów pontyfikatu Sykstusa III znajduje się w nawie głównej, jak i na fasadzie dawnej bazyliki maryjnej widocznej z portyku. To jedno z najważniejszych dzieł w swoim rodzaju, wyznaczające początek chrześcijańskiej sztuki narracji na wielką skalę. Mozaiki w nawie głównej Bazyliki przedstawiają historię narodu żydowskiego ante i sub legem, czyli przed i po przekazaniu Mojżeszowi przez Boga Tablic Prawa. Po lewej stronie opisane są dzieje Abrahama i Jakuba. Jako poprzednicy Chrystusa, symbolizują oni wzrost i kształtowanie się ludu Bożego, któremu - pod przywództwem Mojżesza i Jozuego - udaje się pokonać wrogów.
Zachowane niemal w całości mozaiki na oryginalnej przedniej ścianie świątyni powstały ok. 430 r. Opowiadają dzieciństwo Jezusa, objawienie się Boga swojemu ludowi w Chrystusie, synu Maryi Dziewicy.