Kaplica Pawłowa (Cappella Paolina) jest sercem złożonego planu rozbudowy Santa Maria Maggiore, zrealizowanego przez papieża Pawła V.
Kaplicę aż po kopułę zdobią wyszukane kolorowe marmury, tym cenniejsze, im znajdują się bliżej tabernakulum-relikwiarza mieszczącego ikonę Matki Bożej Salus Populi Romani. Relikwiarz, zaprojektowany przez Girolamo Rainaldiego i wykonany przez Pompeo Targone, zdobią cztery kolumny z jaspisu z Bargi. Otaczająca ikonę jednolita rama z lapis lazuli przywodzi na myśl zachmurzone niebo i symbolizuje niejako bramę Niebios. Freski zdobiące kaplicę zostały wykonane w latach 1610-12 przez Giuseppe Cesare, znanego jako Cavalier d'Arpino, kierującego grupą malarzy, w skład której wchodzili tacy artyści, jak Giovanni Baglione, Lodovico Cigoli i Guido Reni.
Na kopule namalowanej przez Lodovico Cigoli, Matka Boża zostaje przyjęta do chwały Niebios. Postać Maryi umieszczona została w taki sposób, jakby stopami opierała się na powierzchni księżyca, z wyraźnie widocznymi kraterami i nierównościami, zaobserwowanymi przez Galileusza i opisanymi w jego dziele Sidereus Nuncius z 1610 r.